Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
απατώ — (AM ἀπατῶ, άω) 1. εξαπατώ, παραπλανώ, μεταχειρίζομαι δόλο εναντίον κάποιου νεοελλ. 1. διαπράττω μοιχεία («η γυναίκα του τον απατά») 2. (για κόρη) ξεπλανεύω, ξεπαρθενεύω αρχ. 1. διαψεύδω τις ελπίδες κάποιου 2. (απολ.) είμαι απατηλός, εσφαλμένος 3 … Dictionary of Greek
απατώ — απατάω / απατώ, απάτησα βλ. πίν. 58 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
απατώ — ησα, ήθηκα, ημένος, εξαπατώ, ξεγελώ κάποιον με δόλο: Πολλές φορές τα φαινόμενα μας απατούν. Το μέσ., απατώμαι γελιέμαι … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κέρατο — το (Μ κέρατον) σκληρή απόφυση που αναπτύσσεται στο κεφάλι πολλών οπληφόρων θηλαστικών και έχει διάφορα σχήματα νεοελλ. 1. μτφ. καθετί που προεξέχει αντιαισθητικά 2. πρόσωπο, πράγμα ή κατάσταση που φέρνει δυσκολίες 3. το φανταστικό σημάδι τών… … Dictionary of Greek
CHREMYLUS — nomen comicum viri, ἀπ` τȏυ χρέος debitum et αἱμύλλω τὸ ἀπατῶ decipio, quasi qui prae inopia cogatur suos creditores fallere, non solvendo quod debet … Hofmann J. Lexicon universale
αναπατώ — (I) ( έω) (Α ἀναπατῶ) [πατῶ] νεοελλ. κάνω μικρούς βηματισμούς ανήσυχος αρχ. 1. στρέφομαι, κινούμαι προς τα πίσω 2. (για άλογα) κάνω πίσω, διστάζω, κολώνω. (II) ( έω) [απατώ] διαφθείρω παρθένα, εκπαρθενεύω … Dictionary of Greek
απάτη — I Όρος ο οποίος στηνομική γλώσσα δηλώνει την αθέμιτη συμπεριφορά ενός υποκειμένου, η οποία οφείλεται στην πρόθεση να κατακτήσει δικαιώματα τρίτων ή να αποφύγει την εφαρμογή ενός νομικού κανόνα. Στο δίκαιο, η α. εκτός του ότι είναι συμπεριφορά… … Dictionary of Greek
απατεύω — ἀπατεύω (Α) κάνω απάτη, απατώ … Dictionary of Greek
αποφώλιος — ἀποφώλιος, ον (Α) 1. ανώφελος, μάταιος 2. αποκρουστικός, τερατώδης. [ΕΤΥΜΟΛ. Ομηρικό επίθετο αβέβαιης σημασίας. Οι αρχαίοι το ερμήνευσαν «ανεμώλιος, μάταιος», δηλ. «μάταιος, κενός». Συνδέεται πιθ. με το απαφείν (αιολ. ή αχαϊκό αποφείν) αόρ. του… … Dictionary of Greek
αυταπατώμαι — ( άομαι) απατώ τον εαυτό μου, σχηματίζω λανθασμένη κρίση για κάτι δικό μου. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτ(ο) * + απατώμαι ( άομαι). Η λ. μαρτυρείται από το 1886 στην εφημερίδα Ακρόπολις] … Dictionary of Greek
